Skip to Content

Op bezoek bij… Job en Yvonne

“Laten we het Havenkwartier niet te aangeharkt maken”

Om elkaar wat beter te leren kennen, interviewen we regelmatig bewoners en ondernemers van het Havenkwartier. Dit keer is Havenkwartierbewoner/-ondernemer Jan-Willem Seip in gesprek met Job en Yvonne. Zij wonen in het gele huis aan de Mr. H.F. de Boerlaan 121.

Wie zijn jullie en wat voor werk doe je?

Job (45) groeide op bij Harderwijk. Hij is opgeleid als wiskundeleraar, maar oefende dat vak nooit uit.. Zo’n twintig jaar geleden werd hij ICT-specialist bij Avaya. Hij maakt software ‘op maat’, voornamelijk voor callcenters. Een voorbeeld: een bedrijf wordt gebeld door een klant. Deze klant staat te boek als wanbetaler. De software plaatst deze beller dan onderaan de wachtrij, zodat wel betalende klanten eerst geholpen worden.

Job en Yvonne hebben drie kinderen: Oscar (15), Otto (13) en Emiel (10). Oscar zit op het Vlier in 4 Atheneum, Otto zit op de Boerhave in de 2e klas van de havo en Emiel zit nog op de basisschool in groep 7. De kinderen weten al wat ze willen worden als ze groot zijn: technoloog, uitvinder, politieagent, monteur of avonturier.

Job trouwde in 1999 met Yvonne (43). Hun eerste huis was een prachtig huurhuis uit 1609 in het Bergkwartier. Yvonne bracht haar jeugd door in Putten. Ze studeerde facilitaire dienstverlening aan Rijkshogeschool IJsselland, de voorloper van Saxion in Deventer en werkte daarna vijf maanden fulltime op kantoor in de facilitaire dienstverlening. Maar het werken op een kantoor beviel haar niet. Yvonne startte met de opleiding tot meubelmaker in Amsterdam met als specialisatie: restaureren. In 2004 rondde ze deze opleiding af. Yvonne begon een eigen bedrijf vanuit hun schuur met een oppervlakte van 8 vierkante meter. Inmiddels was ze zwanger van hun eerste kind. Ze begon met enkele opdrachten vanuit haar stage. Met haar vader maakte ze een werkbank en kocht wat gereedschap van haar eerst verdiende geld. Job maakte voor haar een eenvoudige website en zo kwamen ook eerste aanvragen binnen. Mond-tot-mond reclame deed de rest. Yvonne werkte in die tijd één à twee dagen per week in haar eigen bedrijf. Ook toen de andere twee kinderen kwamen.

Yvonne restaureert en stoffeert meubels. Soms maakt ze iets nieuws. Haar hart gaat sneller kloppen bij een meubelstuk dat er heel beroerd uitziet. Daarmee bedoelt ze dat het in zo’n belabberde staat is dat de eigenaar denkt: stop het maar in de houtkachel.

Yvonne heeft een kastje dat ‘total loss’ is. Het plan is om de ene helft te restaureren en de andere helft te laten zoals het is. Zo kan Yvonne haar potentiële klanten laten zien waar haar werk om draait: liefde voor mooie meubels. Meubels waar de eigenaar bijzondere herinneringen aan heeft. Dat ene kastje van je overleden moeder wil je niet zo maar naar de kringloopwinkel brengen.

Job vult zijn vrouw aan: “Yvonnes hart gaat ook sneller kloppen als het meubel uniek of bijzonder is qua design”. Yvonne vertelt: “Ik had laatst een eenvoudig art-deco dressoir, waarvan ik dacht: wat een lelijk ding. Maar toen het af was, dacht ik: hij is best leuk! De klant stuurde me een foto hoe het in haar huis stond. Toen dacht ik: Mevrouw, dat heeft u goed gezien. “Bij dat specifieke meubelstuk kon ik er moeilijk ‘doorheen kijken’. De deuren lagen los en het was grauw en dof”. Maar meestal kijkt Yvonne er wel doorheen. Als voorbeeld noemt ze de houttekeningen van fineer. Dáárbij zie je grote verschillen tussen ‘voor’ en ‘na’.

Sinds wanneer wonen en werken jullie in het Havenkwartier?

Sinds 15 juli 2017 wonen Job en Yvonne met hun gezin in het Havenkwartier en werkt Yvonne in ‘de Meubelwerkplaats’ aan de Mr. H.F. de Boerlaan 121. Ook Job werkt nu veel thuis.

Wat trok jullie zo aan om in het Havenkwartier te gaan wonen/werken?

Job en Yvonne zochten lang naar een huis in Deventer waar wonen én werken gecombineerd kon worden. De bijkomende ‘eis’ van Yvonne was dat haar werkplaats zichtbaar voor klanten moet zijn vanaf de weg. Yvonne las ergens iets over het Havenkwartier. Ze namen een optie op het kavel. Beiden vinden het mooi om te zien hoe tijdens de bouwperiode je nieuwe stek vorm krijgt. Ze wilden een plek waar ze konden wonen met hun gezin; een huis met voldoende slaapkamers, een huis met een werkplaats. Yvonne: “De toeters en bellen die de architect erbij verzon, dat was voor ons geen trigger of zo. We zouden juist alleen maar meer geld gaan uitgeven. We hebben wel voor iets geks gekozen en dat is de gele kleur van ons huis. We merken dat niet iedereen die kleur mooi vindt. Ik was een keer aan het werk in de mijn werkplaats en er fietste iemand langs die overduidelijk even huizen ging kijken. En die vrouw keek met zo een afkeurende blik naar onze gele kleur! Maar ook buurtbewoners die ons vertellen dat ze de gele kleur aan het begin maar niks vonden, maar dat – juist in de winter als alles grauw en grijs is – die gele kleur de boel zo lekker opfleurt!”. Ik complimenteer Job en Yvonne met de mooi gekozen naaldhouten kozijnen. “Dat is ‘oregon pine’ met daarop blanke lak, reageert Yvonne.”

Zijn de verwachtingen van het wonen in het Havenkwartier voor Job en Yvonne uitgekomen? “Qua werkplek helemaal”, zegt Yvonne “Het is fijn om beneden te werken en dan naar boven te gaan om te wonen, zodat je lekker kan afsluiten van het werk. Ik zou wel wat meer licht in de woonkamer willen, omdat ik van daglicht houd.”

Welke hobby’s hebben jullie?

Job is muzikant. Eerst dacht Job dat hij multi-instrumentalist was. Maar hij moet toegeven dat wat bravoure van hem was. Hij kan leuk piano spelen, tuba en basgitaar. Maar bij nader inzien beschouwt Job zichzelf toch meer als gitarist. Qua muziekgenre verkiest hij rock en country. Soms ook klassiek. Job: “Gitaar leent zich overal voor… Ik speel in een kerkband, waarbij ik de zang begeleid.”

“Ook doe ik vrijwilligerswerk; ik voer bij mensen thuis vertrouwelijke gesprekken. Dat gaat over dingen in het leven, zaken waar mensen mee worstelen, verdriet. Ik bied hen dan een luisterend oor.

“Ik hou ook van koken en bakken”, zegt Job, “als een bezetene. Mijn favoriete keuken is de Griekse thuiskeuken. Díe keuken heeft echt alles in zich, zeker als je meer duurzaam -lees: minder vlees- wilt eten. Anders dan de Griekse keuken in een restaurant met van die stapels vlees en sausjes. Ik lees veel culinaire boeken en zó kwam ik op de Griekse keuken uit.” Yvonne en de kinderen genieten mee van de kookkunsten van Job. Yvonne: “Ik hoef geen pak vla meer te kopen. Dat eet Job niet meer… Nee, Job maakt zijn eigen toetjes wel! Heel soms hoor ik Job zeggen dat ie geen zin heeft om te koken. Maar zelfs dan komt er nog iets op tafel wat meer is dan standaard.”

Yvonne tuiniert graag. Ze vindt het leuk om ‘te prutsen met kleurtjes’ van planten in de tuin en om het gewoon allemaal te laten groeien. Wel in een bepaalde opbouw. Als daarvoor een plant vijf keer verplaatst moet worden, dan doet ze dat.

Yvonne maakte ooit deel uit van een dwarsfluitensemble en speelde klassieke muziek. Job: “Wat jij aan bladmuziek voor je gezet krijgt, dat speel je ook gewoon.” Yvonne: “Liever zou ik jazz willen spelen. Maar dan wil ik wel weer wat lessen nemen, omdat het een hele andere manier is om met de fluit om te gaan. En zoiets moet je niet in je eentje doen. Dat betekent voor mij meteen een drempel. Afgelopen jaar was het jubileum van de Nederlandse Fluitacademie en toen speelden we met bijna honderd fluitisten. Het was superleuk! We speelden verschillende stukken. Ik had de bas. Dat was een beetje niveau, weet je wel…!? Dan kun je je daaraan optrekken. Inspirerend.”

“Ik bezoek ook graag klassieke concerten met Job of theatervoorstellingen. Ik ben heel benieuwd naar MIMIK. Ik heb veel zin om daar eens naar een leuke voorstelling te gaan. Cultuur en kunst trekken mij wel.”

“Ook vind ik ‘hart tot hart-gesprekken’ erg leuk. Van nature ben ik introvert maar stiekem vind ik contacten leggen hartstikke leuk! Bij Peter (Peter Bos van Houdbaar in de Kofferloods) ben ik bijvoorbeeld gewoon een keer naar binnen gelopen. Ik zei tegen hem dat hij leuke folders gemaakt heeft. Zijn logo sprak me aan. Van het een kwam het ander en zo heeft Peter mijn huisstijl en logo gemaakt.

Tot slot vind ik het heerlijk om alleen te zijn. Dat ben ik zelden. Daarom moet Job van mij minimaal 1 dag in de week naar kantoor, zijn de kinderen naar school, zodat ik echt alleen ben.” Job lachend: “Dan kun je zingen zonder dat je door iemands telefoongesprek heen tettert.”

Wat kunnen jullie voor anderen betekenen in het Havenkwartier?

Yvonne glimlachend: “Dat luisterende oor.” Job: “Koken voor wie honger heeft.”

Yvonne vult aan: “Onze kinderen beginnen nu een leeftijd te krijgen waarop ze zouden kunnen gaan oppassen op kleine kinderen. Oscar gaat heel lief om met zijn neefjes en nichtjes. Hij neemt verantwoordelijkheid. Ik weet alleen nog niet of dat hij dat zelf heel erg leuk vindt. Dat moeten we nog even aanzien.”

Yvonne: “We zijn zelf niet zo van die kartrekkers dus dat clubje dat een soort agenda heeft gemaakt van ‘Gluren bij de buren’, daar haken we graag bij aan. Job: “We passen heel goed in de plannen van anderen.” Dus Job en Yvonne willen met alle plezier mankracht en enthousiasme leveren bij initiatieven in de wijk. Veel meer dan de afgelopen paar jaar. Beiden waren druk om het thuis op orde te krijgen. Nu ‘het stof is neergedaald’ bieden Job en Yvonne hun hulp aan.

Wat zouden jullie graag georganiseerd willen zien in het Havenkwartier als geld geen rol speelt?

Yvonne wil graag een leuke basketbalplek en een plek waar tieners kunnen vertoeven. Job wil graag een zwemsteiger in de haven. Yvonne: “Met een duikplank.”

Hun zoon Otto gebruikt de blinde muur om zijn bal tegenaan te schoppen. Zo kan hij voetballen in zijn eentje en dat doet hij niet onverdienstelijk. Ook de studenten trappen er graag een balletje.  “Als straks die torenflat er staat, dan hoop ik dat die muur er nog steeds is om een balletje tegen te trappen of om er te basketballen. Op die plek hing een tijdje een basketbalkorf. Job: “En verder moet het vooral regelluw gebied blijven.” Yvonne vult aan: “Jazeker… en niet te aangeharkt.”

Interview door Jan-Willem Seip en de tekstredactie door Tine Zevenhuizen.

Sinds aanvang 2020 heeft het Havenkwartier een heuse buurtvereniging. Vele bewoners en tientallen bedrijven werden al lid. Zij zullen elkaar ongetwijfeld ontmoeten op de buurtvergaderingen en op (informele) bijeenkomsten. Maar je spreekt daar vast niet iedereen. Misschien vraag je je wel eens af… Wie is die persoon? Wat is zijn/haar gezinssamenstelling? Hoe staat diegene in het leven? Wat zoekt of wil diegene nog? Wat voor werk doet hij/zij? Wat voor bedrijf heeft hij/zij?

Om elkaar wat beter te leren kennen, interviewen we regelmatig bewoners en ondernemers van het Havenkwartier. Wie weet, ben jij de volgende Havenkwartier die zichzelf mag voorstellen!

Gepubliceerd op: 30 augustus 2020